Exit

Να γείρω το κεφάλι μου ήσυχη.
Ματώνουν τα μάτια μου πίσω από σιδερένιες σκιές οριζόντια στοιχισμένες.
Στεγνά..

Και δεν φτάνει χώμα να βρέξει η μια μου σταγόνα.

Σε καταβρόχθισαν πρωταγωνιστή πριν παίξεις κάτι αλλιώτικο από πρόβα, απόψε.
Τόση αναμονή, χαμένη.
Κι ο κόπος για το πολυπόθητο χειροκρότημα, χαμένος.
Τώρα κομπάρσοι στη σκηνή, σου κλέψαν τα φώτα.
Κοιμήσου..

Le Vent Nous Portera

no words left
but a ride with my flying carpet

πειράζει που είμαι ακόμα στο θέατρο;
λέω πως όχι. θα μείνω και σήμερα εκεί.
μες τη νυχτα, με μουσικές κι ένα σωρό ταξίδια
από αύριο βλέπουμε

εντάξει, ίσως το παράκανα κι εγω

αλλά να ξυπνάς με φαντάσματα..
κάπως απότομο.

11.9.01

Η πέτρα

Αρχή να βαφτίσουμε πράγματα.
Καινούργια γλώσσα γίνεται ο κόσμος.

Αμυχές

Σα να πέθανες είναι.
Και που είσαι εδώ κι όταν δεν είσαι,
σα να πέθανες είναι.