2.5.07


"..τώρα ανεβαίνω σε μιαν άμαξα απ'αυτές που διασχίζουν τον ύπνο μου
και δραπετεύω.
θα με ξαναβρείτε στα ωραιότερα ποιήματα του άλλου αιώνα
να νοσταλγώ το θεό.

αλλά τις νύχτες παίρνω χάπια και πλαγιάζω νωρίς,
όχι για να κοιμηθώ,
αλλά για να πάω σε παράξενες συναντήσεις με ανθρώπους που έχασα ή με πρόσωπα αβέβαια, θαμπά, πριν από χρόνια σε κάποιες νύχτες ξαφνικά συναντημένα - και δόξα τω θεώ δεν κατάλαβα ποτέ τον κόσμο γιατί αυτό το ρίγος που διατρέχει το σπίτι είναι από πράξεις που αποφύγαμε (και μετανοιώσαμε)
μεγάλα γεγονότα που χάθηκαν μες στη συντομία των ημερών, σκέψεις υπέροχες που αρκέστηκαν στα δάκρυα
και τις νύχτες η πικρή ανάμνηση εκείνων που σε πρόδωσαν
και που ο ύπνος τους συγχωρούσε.
και αγάπησα τις λέξεις που με ταπείνωσαν γιατί με ανακαλούσαν σε μιαν άλλη παιδικότητα.

Α, έχασα τις μέρες μου
αναζητώνας την ζωή μου..".


Τ. Λειβαδίτης

7 comments:

Anonymous said...

«και τις νύχτες η πικρή ανάμνηση εκείνων που σε πρόδωσαν
και που ο ύπνος τους συγχωρούσε.»

Την επόμενη ημέρα συγχωρείς… αρκεί να μπορείς να το κάνεις…
Είναι δύσκολο να περνούν οι νύχτες και να αναζητάς τη ζωή σου… Ίσως να είναι και όμορφο… αυτό θα το ξέρεις όταν τελειώσει το ταξίδι….
Λένε ότι η διαδρομή έχει αξία …… εγώ λέω ότι έχει αξία μονό αν δεν μετανιώσεις γι’αυτή….

veloz said...

"Έρημα βράδια και νυχτερινοί δρόμοι που συναντήσαμε τις σκιές εκείνων που τόσο θέλαμε να ξεχάσουμε!
Ώσπου στο τέλος κερδίζει μόνο οποίος χάνει: πανάρχαιη, ανεξήγητη ανταμοιβή.
Έτσι, απόψε που σκοτείνιασε και δεν έχουμε πουθενά να πάμε, ας κάνουμε ένα ταξίδι στα περασμένα —
τι θα βρούμε; άγνωστο. Γι' αυτό καλύτερα μην το διακινδυνεύσουμε,
ας γυρίσουμε προς τον τοίχο τις φωτογραφίες των νεκρών κι ας κοιμηθούμε λίγο."

(Mόνο με Λειβαδιτη θα μπορούσα να σχολιάσω σε αυτό το σχόλιο, οι λέξεις στο κεφάλι μου ειναι πολύ μικρές..και με παράτησαν για να χορέψουν με τη μουσική σου..)

veloz said...

να ειδες?? σε αυτο το post ήθελα να πω... :)

par...alogos said...

Άξιζε τον κόπο της αναζήτησης Έλεν!!!
Καλημέρα σου...

elen said...

sokin..εξάλλου δεν ζητήσαμε τη νίκη, μονάχα λίγη μουσική.

veloz απ'όλα μπορείς να σωθείς εκτός απ'τη νοσταλγία σου για κάτι πολύ μακρινό, που δεν το θυμάσαι. φιλί

paraloge δεν ξέρω αν άξιζε πάντως με πόνεσε. αλήθεια.

γιωργος said...

Να ήξερες τώρα τι ιδέες μου έδωσες...Την καλησπέρα μου

elen said...

η αλήθεια είναι πως ιδέα δεν έχω μα ούτως ή άλλως χαίρομαι. :) καλησπέρα