ΕΚΕΙΝΟΣ

θα είναι η πιο ζεστή μέρα του καλοκαιριού και θα φοράω το καινούργιο μου μαύρο φουστάνι. θα ΄χω βάψει τα μαλλιά μου μαύρα κι αυτά και θα ΄χω πιάσει τα μισά ψηλά γιατί ζεσταίνομαι. θα με παρατηρείς να περιφέρομαι στο παραγεμισμένο μαγαζί αναζητώντας λίγη ησυχία κάθε που θα βαριέμαι αφόρητα. θα μου κλείνεις το μάτι συνομωτικά όταν δεν μας βλέπει κανείς κι όταν δεν θα 'χω πλησιάσει καθόλου να σου μιλήσω από κοντά θα βρεις μια ευκαιρία να μου αφήσεις δυο λόγια αληθινά σε μια απόδειξη πάνω στ'αμάξι.

θα το δω φεύγοντας.

θα 'χεις δυο χειμώνες τον αριθμό μου και δεν θα ΄χεις πάρει ποτέ. ούτε κι εγώ. κάθε που αλλάζω θα στον δίνω και τα δύο επόμενα καλοκαίρια θα με γεμίζει χαρά κάθε που θα το σκέφτομαι. άλλωστε εμείς είπαμε, θα συναντιώμαστε τυχαία.

θα πίνουμε μαζί το τελευταίο σφηνάκι ώσπου να μην μπορούμε πια να το κάνουμε και θα βλέπουμε μαζί το ξημέρωμα παίζοντας με την άμμο.

θα αφήσεις τους φίλους σου στο μαγαζί για να με πας σπίτι τότε που είχα πιει πολύ και μέχρι να βγω απ'το μπάνιο θα ΄χεις φύγει.

δεν θα με φέρεις ποτέ σε δύσκολη θέση. εγώ θα το κάνω.


θα σου λέω μικρά πραγματάκια που θα σου φαίνονται σημαντικά και θα μου δίνεις τα μεγάλα δικά σου λίγο λίγο τη φορά.

δεν θα με φοβάσαι ούτε εγώ εσένα γιατί μάλλον είμαστε άνθρωποι τέτοιοι που όταν μπορέσουν σε καθρέφτη να δουν ξεδιπλώνονται.


θα μου δώσεις το πιο γλυκό φιλί των τελευταίων χρόνων στο μάγουλο και θα με πεις ψυχή σου που άλλα τόσα θα το θυμάμαι.

θα σε προσέχω όπως μπορώ για όσο και ότι θα δεις από μένα θα 'ναι μονο εγώ.

αυτό στο υπόσχομαι


θα γελάσεις με την αντίδρασή μου όταν κάποιον χρειάστηκε μια φορά να αποφύγω και θα μου πεις πως οι ουρές μου παραείναι πολλές.

θα γελάσω πολύ μ'αυτό.

θα φύγω γρήγορα για το σπίτι εκείνο το βράδυ και θα κάτσω να γράψω ένα σωρό σκέψεις γιατί φοβάμαι πως θ'αρχίσουν σαν πεταλούδες να τρέχουν απ'το στόμα.

κάτω απ'το μαξιλάρι μου έχω τις πιο ζεστές εικόνες
el