16.8.07

δείκτες


Δρόμοι που χάθηκα,
γωνιές που στάθηκα,

δάκρυα που πίστεψα,

παιχνίδια στο νερό.

πικρό το βράδυ φτάνει.


6 comments:

Anonymous said...

Ίσως να είναι και γλυκό
Ίσως να πάρει γεύση απ' τ' όνειρο

elen said...

μακάρι χαρά
καλώς ήλθες

samaritanboy said...

Παιχνίδια στο νερό... Που μετά χάνονται ξανά. Γρήγορα. Το μόνο που μένει είναι η ανάμνηση. Και η πικρή γεύση της θλίψης γι 'αυτό που χάθηκε τόσο γρήγορα. Γι' αυτό που θα ήθελες να κρατήσει. Να κρατήσεις. Τόσο γρήγορα που δεν είσαι σίγουρος πια αν συνέβη στην πραγματικότητα ή αν το φαντάστηκες. Και τώρα μένεις σαστισμένος και μόνος να κοιτάς την βρόχινη επιφάνεια που ανταλακλά τη δική σου φιγούρα. Επιστροφή στο κέντρο των κύκλων.

elen said...

:)
τελικά τα σχόλια είναι πολύ ανώτερα των ποστ.

keep on.
υπόκλιση sam

Jemand said...

Φίλοι που έχασα,
γέφυρες που έκαψα,
καημέ μεγάλε μου,
ας πάμε τώρα οι δυο,
Πικρό το βράδυ φτάνει.

Καλώς σε βρήκα.

lucy said...

καλώς ήλθες

btw υπέροχο to avatar