5.3.07

Θα πρέπει να ήταν γύρω στις 2.30, η βραδιά κυλούσε όμορφα
Είχαμε από ώρα πιάσει την κουβέντα. Για δεύτερη φορά σε δυο βράδια.
Προσπαθεί να εντυπωσιάσει την γκαρσόνα και χωρίς να το θέλω ακούω.
-Μα δεν είναι φοβερό παιδί? μου λέει.
-Απίστευτη γυναίκα, απαντώ.
Τον πλησιάζει και μιλούσαν για ώρα.
Αυτή απομακρύνθηκε, υποσχόμενη πως θα επιστρέψει σύντομα.
Το βλέμμα του έτρεχε πίσω της.
Γυρνάει πάλι δίπλα μου και από κάπου συνεχίσαμε την κουβέντα.
Θα είχε πάει σίγουρα 3.30 όταν με ρώτησε:
-Αλήθεια.., πόσο είσαι?
-26, απαντώ.
-Τα μάτια σου λένε 36.
Δεν απάντησα, ούτε τον κοίταξα.
Τ’ άφησα εσκεμμένα να κοιτούν απέναντι την κάβα.
Ίσως να έλεγαν πως αυτό δεν ήθελαν να το ακούσουν τώρα.

8 comments:

elen said...

brassai_backstage

veloz said...

otan oi agnwstoi pligwnoun pio poly apo tous gnwstous..

ladybug said...

Ό,τι δεν μπορούμε να διαλέξουμε, ας το αγαπήσουμε τουλάχιστον.

elen said...

veloz, καλύτερα όχι πληγώνουν, ξαφνιάζουν απλά
:)

ladybug συμφωνώ αλλά ..?

soulmates said...

mhpws ta matia sou kruvane 36 eth apo xara kai gelio, parolo pou eisai 26!!
mporei na to deis kai 8etika!!
makiaaaa

elen said...

soulmates ομολογώ δεν το είxα δει ακριβώς έτσι :)

Anonymous said...

υπαρχουν καποιοι που δεν τους αρεσουν τα ρηχα νερα γιατι ειναι μαγεμενοι απο το βυθο...
αλλωστε τα βαθεια νερα ειναι γεματα ζωη.

elen said...

;)